سر نوشت : 1. این نظر رو توی آخرین پست گذاشتم چون درصد خوندنش توسط شما بالاتر از بقیه س. 2. میدونم قراره زیاد بنویسم؛ پس همین الان از چشماتون عذرخواهی می کنم. سلام؛ یکی دو هفته پیش بود که داداش کوچیکه بهم گفت نمیخوای بری دنبال دانلود آهنگ شب قدر "شاید برای شما اتفاق بیفتد". یکبار اون اوایل که آهنگ پخش شد رفته بودم دنبالش ولی متاسفانه جوینده همیشه یابنده نیست. این بار عزمم رو جزم کردم تا این آهنگو پیدا نکنم دست از نت نکشم خلاصه اینقدر این وب اون وب زدم (تو این عصر دیگه این در اون در زدن فایده نداره) تا رسیدم به شما؛ به مصداق بارز در پوست خود نگنجیدن شروع کردم به دانلود بدون ذره ای توجه به متن و اصلا اینجا کجاست و چی نوشته! بعد دانلود چندبار آهنگو گوش دادم یکم که سیر شدم گفتم ببینم این اهل دل کیه که دعایش کنم همه عمر. متنای اون صفحه رو خوندم یه حسرتی نقطه جوشم رو بالا برد که ای دل غافل عمرو پوچ گذروندی؛ بعد سریع به خودم نهیب زدم که اکشال نداره هنوزم دیر نشده؛ برادری که شما باشی نشستم از اولین مینی مال ، حتی ماکسی مال و نظرها (باور دارم بعضی از نظرات به جذابی متن هست) رو خوندم. فکر نکنی بیکارما، دچار شدم کاریشم نمیشه کرد. انگار که رو دور تند یه رشد شخصیتی ،فکری،عرفانی 4ساله بدست آورده باشم. تمام آهنگا و نواها رو دانلود کردم تمام کتابایی رو که نداشتم و پیشنهاد دادی رو تو لیست خریدم گذاشتم. انگار روزگاریه که با شما و بقیه دوستان آشه نام. دوست دارم از این به بعد همراهتون باشم، این افتخارو به من میدید؟
سلام یک. همونجا هم مینوشتی، میدیدم. مشخصه وبلاگ نداری! دو. حقیقتش تا سیاهه شما رو دیدم گفتم باز کامنت تبیلغاتی و اینها!
بله، این بلا بارها سر من اومده که دنبال چیزی، رسیدم به جایی و چونان محو مناظر شدم که یادم رفته واسه چی اومدم، همدردیم برادر!
گفتید نظرات و باید بگم که حتی برای تیترها و نظران هم اندازهی متن، وقت میذارم و خیلی خوشحالم، باز میگم که خیلی خوش حالم پسندیدید. و خوشحالتر اینکه آهنگها و کتابها رو دوست داشتید. ممنون که هستید و لطفاً به بودنتان ادامه دهید. خوش باشید همیشه
سلام دوباره عذرخواهی میکنم بابت اطاله کلام مکتوبم. متاسفانه وبلاگی ندارم؛ بیشتر دوست دارم مخاطب عمیقی باشم حتی اگه خاص نباشم، سپاس ویژه بابت زمانی که مطمئنم بیشتر از چیزی که گفتید، صرف تیترها و نظرها و متن ها میذارید؛ این نشانه احترام شما اول به شخصیت خودتون و بعد به شخصیت همراهان هست که صد البته ستودنی است. مطمئن باشید تا هستید، هستم. آرزومندم همیشه در اوج باشید.
لطف دارید خوش باشید همیشه
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
سر نوشت : 1. این نظر رو توی آخرین پست گذاشتم چون درصد خوندنش توسط شما بالاتر از بقیه س.
2. میدونم قراره زیاد بنویسم؛ پس همین الان از چشماتون عذرخواهی می کنم.
سلام؛
یکی دو هفته پیش بود که داداش کوچیکه بهم گفت نمیخوای بری دنبال دانلود آهنگ شب قدر "شاید برای شما اتفاق بیفتد". یکبار اون اوایل که آهنگ پخش شد رفته بودم دنبالش ولی متاسفانه جوینده همیشه یابنده نیست. این بار عزمم رو جزم کردم تا این آهنگو پیدا نکنم دست از نت نکشم خلاصه اینقدر این وب اون وب زدم (تو این عصر دیگه این در اون در زدن فایده نداره) تا رسیدم به شما؛ به مصداق بارز در پوست خود نگنجیدن شروع کردم به دانلود بدون ذره ای توجه به متن و اصلا اینجا کجاست و چی نوشته! بعد دانلود چندبار آهنگو گوش دادم یکم که سیر شدم گفتم ببینم این اهل دل کیه که دعایش کنم همه عمر. متنای اون صفحه رو خوندم یه حسرتی نقطه جوشم رو بالا برد که ای دل غافل عمرو پوچ گذروندی؛ بعد سریع به خودم نهیب زدم که اکشال نداره هنوزم دیر نشده؛ برادری که شما باشی نشستم از اولین مینی مال ، حتی ماکسی مال و نظرها (باور دارم بعضی از نظرات به جذابی متن هست) رو خوندم. فکر نکنی بیکارما، دچار شدم کاریشم نمیشه کرد. انگار که رو دور تند یه رشد شخصیتی ،فکری،عرفانی 4ساله بدست آورده باشم. تمام آهنگا و نواها رو دانلود کردم تمام کتابایی رو که نداشتم و پیشنهاد دادی رو تو لیست خریدم گذاشتم. انگار روزگاریه که با شما و بقیه دوستان آشه نام. دوست دارم از این به بعد همراهتون باشم، این افتخارو به من میدید؟
سلام
یک. همونجا هم مینوشتی، میدیدم. مشخصه وبلاگ نداری!
دو. حقیقتش تا سیاهه شما رو دیدم گفتم باز کامنت تبیلغاتی و اینها!
بله، این بلا بارها سر من اومده که دنبال چیزی، رسیدم به جایی و چونان محو مناظر شدم که یادم رفته واسه چی اومدم، همدردیم برادر!
گفتید نظرات و باید بگم که حتی برای تیترها و نظران هم اندازهی متن، وقت میذارم و خیلی خوشحالم، باز میگم که خیلی خوش حالم پسندیدید.
و خوشحالتر اینکه آهنگها و کتابها رو دوست داشتید.
ممنون که هستید
و لطفاً به بودنتان ادامه دهید.
خوش باشید
همیشه
سلام
دوباره عذرخواهی میکنم بابت اطاله کلام مکتوبم. متاسفانه وبلاگی ندارم؛ بیشتر دوست دارم مخاطب عمیقی باشم حتی اگه خاص نباشم، سپاس ویژه بابت زمانی که مطمئنم بیشتر از چیزی که گفتید، صرف تیترها و نظرها و متن ها میذارید؛ این نشانه احترام شما اول به شخصیت خودتون و بعد به شخصیت همراهان هست که صد البته ستودنی است. مطمئن باشید تا هستید، هستم. آرزومندم همیشه در اوج باشید.
لطف دارید
خوش باشید
همیشه