بهار مست کرده دستِش خرده شیشه است

سیزده‌به‌در که تمام می‌شود، بهار هم تمام می‌شود. بقیه‌اش تابستان است.

این ترانه‌ی «شهره» را خیلی دوست دارم. به خاطر
یکی این که کلمات عجیب و کم‌کار و تجسم‌های نامأنوس ولی زیبایی دارد،
و دیگر این که بهار به جای «شمال» و «اصفهان» و «شیراز»، از سمت «خرم‌آباد» می‌آید،
و آخر، آهنگ ایرانی اوایل سبک لس‌آنجلس به هم‌راهی صدای گرم و زنگ‌دار «شهره».

آخرین روز بهار را با این ترانه به سر می‌برم:

دانلود «بهار ایران» با صدای «شهره»